The bright star in the centre of this image is not the star of this show. At the bottom centre is a rather unremarkable smudge of red which is in fact a rare and valuable object. First discovered by amateur Japanese astronomer, Yukio Sakurai, in 1996, and noted as a nova-like object, Sakurai’s discovery turned out to be far more interesting than the supernova he initially supposed it to be. The object is actually a small white dwarf star undergoing a helium flash — one of only a handful of examples of such an event ever witnessed by astronomers. Normally, the white dwarf stage is the last in the life cycle of a low-mass star. In some cases, however, the star reignites in a helium flash and expands to return to a red giant state, ejecting huge amounts of gas and dust in the process, before once again shrinking to become a white dwarf. It is a dramatic and short-lived series of events, and Sakurai’s Object has allowed astronomers a very rare opportunity to study the events in real time. The white dwarf emits sufficient ultraviolet radiation to illuminate the gas it has expelled, which can just be seen in this image as the ring of red material. This image was taken using the FORS instrument, mounted on ESO’s Very Large Telescope.

کوتوله سفید (White Dwarf)

by
اختر فیزیکفیزیک

در علم نجوم، “کوتوله سفید” (White Dwarf) به نوعی ستاره اشاره دارد که در مراحل پایانی زندگی خود قرار دارد. این ستاره‌ها معمولاً از ستاره‌های مشابه خورشید به وجود می‌آیند و پس از پایان فرآیندهای هسته‌ای خود، به این مرحله می‌رسند.

ویژگی‌های کوتوله‌های سفید:
1. حجم کوچک: کوتوله‌های سفید معمولاً اندازه‌ای مشابه زمین دارند، اما جرم آن‌ها می‌تواند تا حدود ۱.۴ برابر جرم خورشید باشد.

2. چگالی بالا: این ستاره‌ها دارای چگالی بسیار بالایی هستند. به طوری که یک قاشق چای‌خوری از ماده آن‌ها می‌تواند به وزن چند تن برسد.

3. نورانی بودن: کوتوله‌های سفید به دلیل دمای بالای سطحی خود، نورانی هستند، اما به تدریج با گذشت زمان سرد می‌شوند و نور آن‌ها کاهش می‌یابد.

4. پایان عمر ستاره: کوتوله‌های سفید معمولاً نتیجه انفجار سوپرنوا یا از دست دادن لایه‌های بیرونی یک ستاره بزرگ‌تر هستند. پس از این فرآیند، هسته باقی‌مانده به صورت یک کوتوله سفید باقی می‌ماند.

5. مدت زمان طولانی: کوتوله‌های سفید می‌توانند میلیاردها سال به آرامی سرد شوند و در نهایت به یک “کوتوله سیاه” تبدیل شوند، که در واقع یک مرحله نهایی و غیرقابل مشاهده از ستاره‌ها است.

کوتوله‌های سفید به عنوان یکی از مراحل مهم در چرخه زندگی ستاره‌ها شناخته می‌شوند و مطالعه آن‌ها به ما کمک می‌کند تا درک بهتری از فرآیندهای نجومی و تکامل ستاره‌ها داشته باشیم.

کوتوله های سفید معروف:
در علم نجوم، چندین کوتوله سفید معروف وجود دارند که به دلیل ویژگی‌های خاص یا تحقیقات علمی مورد توجه قرار گرفته‌اند. در زیر به برخی از این کوتوله‌های سفید اشاره می‌شود:

1. سیرس (Sirius B): این کوتوله سفید بخشی از سیستم ستاره‌ای سیرس است که شامل دو ستاره می‌باشد. سیرس B در واقع یک کوتوله سفید است که به دور سیرس A، یک ستاره اصلی، می‌چرخد. این کوتوله سفید اولین کوتوله سفیدی بود که در سال ۱۸۴۴ شناسایی شد.

2. وگای (Vega): اگرچه وگا به عنوان یک ستاره اصلی شناخته می‌شود، اما در واقع یک کوتوله سفید به نام وگا B نیز در این سیستم وجود دارد. وگا یکی از درخشان‌ترین ستاره‌ها در آسمان شب است.

3. گلیزه ۵۸۱ (Gliese 581): این سیستم ستاره‌ای شامل یک کوتوله سفید به نام گلیزه ۵۸۱ d است که به دلیل وجود سیارات قابل سکونت در اطراف آن مورد توجه قرار گرفته است.

4. پروکسیما قنطورس (Proxima Centauri): این کوتوله سفید نزدیک‌ترین ستاره به زمین است و بخشی از سیستم ستاره‌ای قنطورس است. پروکسیما قنطورس به عنوان یک کوتوله قرمز شناخته می‌شود، اما در واقع یک کوتوله سفید نیز در این سیستم وجود دارد.

5. آرکتوروس (Arcturus): این ستاره یکی از درخشان‌ترین ستاره‌ها در آسمان شب است و در واقع یک کوتوله سفید به نام آرکتوروس B نیز در این سیستم وجود دارد.

این کوتوله‌های سفید به دلیل ویژگی‌های خاص خود و نقش آن‌ها در تحقیقات نجومی، مورد توجه قرار گرفته‌اند و به ما کمک می‌کنند تا درک بهتری از فرآیندهای ستاره‌ای و تکامل آن‌ها داشته باشیم.

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *